பயங்கரவாதத்தின் தோல்வி !

[2024-05-20 14:13:52] Views:[280]

விடுதலைப் புலிகள் தோற்கடிக்கப்பட்டு 15வது ஆண்டு நினைவு நிறைவடைந்துள்ளது.

ஹிட்லர் ஏப்ரல் 30, 1945 அன்று பெர்லின் பதுங்கு குழிக்கு அருகில் தற்கொலை செய்து கொண்டார். ஹிட்லர் வேறொரு நாட்டிற்குத் தப்பிச் சென்று பின்னர் இயற்கையான காரணங்களால் இறந்தார் என்று நம்புபவர்களும் இருந்தனர். ஆனால் 2018 இல் பிரிட்டிஷ் செய்தித்தாள் வெளியிட்ட கட்டுரையில் என்ன தெரியவந்தது? நாசி தலைவர் உண்மையில் 1945 இல் இறந்துவிட்டார் என்பதை பிரெஞ்சு நிபுணர்கள் குழு உறுதிப்படுத்தியது. மாஸ்கோவில் பாதுகாப்பாக உள்ள ஹிட்லரின் பற்களை பயன்படுத்தி நடத்திய ஆய்வின் மூலம் இந்த உண்மைகள் தெரியவந்துள்ளது. ஹிட்லரின் மரணத்தைப் போலவே பிரபாகரனின் மரணத்திலும் நம்பிக்கை இல்லாத ஒரு கூட்டம் புலி ஆதரவாளர்களிடையே இருந்தது. அது 2009 மே மாதம். ஆனால் இப்போது அப்படிப்பட்ட குழுக்களைப் பற்றி நாம் கேள்விப்படுவதில்லை.

போர் வெற்றியின் 15வது ஆண்டு நினைவு நாளில் இந்தக் கதைகளை நினைவு கூர்வது அவசியம். 15 வருடங்கள் அல்ல 500 வருடங்கள் ஆனாலும் புலிகளின் தோல்வியை நினைவுகூர வேண்டும். நாம் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் போரினால் பாதிக்கப்பட்ட தேசம். ஆனால், ஹிட்லரின் தோல்வியை இன்னும் நினைவில் வைத்திருக்கும் நாம் பிரபாகரனின் தோல்வியை எளிதில் மறக்க முடியுமா? புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன், உண்மையாகவே ஒரு மாவீரன், தனது கைத் துப்பாக்கியால் தன்னைத்தானே சுட்டுக் கொள்ளவில்லை . சயனைட்டைக் கூட குழந்தைப் படையினருக்குப் பயன்படுத்தியவர், சொந்தமாக சயனைட்டை மென்று சாப்பிடவில்லை. பிரபாகரனின் நெற்றியின் இடது பக்கத்தில் கொடிய தோட்டா தாக்கியது. கடைசி முயற்சியில் விஜய படைப்பிரிவின் துப்பாக்கிச் சூட்டில் பிரபாவின் தலை சிதறியது. நிச்சயமாக, துப்பாக்கிச் சூடு நடந்தபோது பிரபாகரன் தனது வழக்கமான புலி உடையை அணிந்திருக்கவில்லை.

மே 17 க்குள், மூன்று குழுக்களில் விடுதலை புலிகள் தலைவர்கள் இடம் பெற்றிருந்தனர். பாபுவும் சூசையும் ஒரு குழுவாகவும், பொட்டு அம்மான் மற்றும் பலர் மற்றொரு குழுவாகவும், பிரபாகரன் மற்றும் பலர் இன்னொரு குழுவாகவும் குளக்கரையைச் சுற்றி நிறுத்தப்பட்டனர். ஆனால் நந்திக்கடலருகே இறந்த நிலையில் மே 19ம் தேதி காலை பிரபாகரனின் உயிரற்ற உடல் கண்டெடுக்கப்பட்டது. பின்னர் பிரபாகரனின் மனைவி மற்றும் மகள் துவாரகாவின் உடல்கள் கண்டெடுக்கப்பட்டன. சார்லஸ் ஆண்டனியின் சடலமும் ஏற்கனவே 17ஆம் தேதி கண்டெடுக்கப்பட்டது.

முதல் உலகப் போர் நான்கு ஆண்டுகள் மட்டுமே நீடித்தது. இரண்டாம் உலகப் போர் ஆறு ஆண்டுகளில் முடிவுக்கு வந்தது. ஆனால் தமிழ் ஈழத்திற்கான போர் பல தசாப்தங்களாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டது. தமிழ் மக்களின் மரணம். வலி, அவநம்பிக்கை. இடப்பெயர்ச்சியின் தீய சுழற்சியில் பங்கேற்பாளர்கள் ஆனார்கள்.

தமிழர்கள் பெருமளவில் நாட்டை விட்டு வெளியேறியதால், மொத்த தமிழ் மக்கள் தொகையில் 48% வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்களில் இருந்தனர். தமிழீழத்துக்காக ஒட்டுமொத்த தமிழ் மக்களின் உயிரையும் பணயம் வைக்க புலிகளின் தலைவர் சூதாட்டகாரர் போல் செயல்பட்டார். அவர் தனது வீரர்களுக்கு போர் அல்லது மரணத்தை தேர்வு செய்தார் என்று எடுத்துக்கொள்வதை தவிர வேறு வழியில்லை.நடைமுறையில் அவரது அனைத்து படகுகளையும் அழித்த ஒரு படையெடுப்பு ஜெனரலாக அவரைத் திரும்பிப் பார்க்கவே இல்லை.

இலங்கையில் தனித் தமிழ் நாடு உருவாக்க விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பு மே 5, 1976 இல் பிறந்தது. 1976 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 14 ஆம் திகதியே வடக்கிலுள்ள ஒரு பெரிய அரசியல் கட்சியானது தமிழர் ஐக்கிய விடுதலை முன்னணி என்று பெயர் மாற்றம் செய்து, வடக்கு மற்றும் கிழக்குப் பகுதிகளை தமிழீழத் தளமாக உருவாக்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தது. விடுதலை புலிகளின் தலைவர் வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரனின் சடலமும் மே மாதம் கண்டெடுக்கப்பட்டது. வடக்கில் உள்ள சுமார் 34 சிறிய மற்றும் பெரிய அளவிலான தமிழ் குழுக்கள் தமிழ் ஈழத்திற்கான போராட்டம் என்று அழைக்கப்படுவதற்கு பங்களித்துள்ளன. இந்தக் குழுக்களில் வேலுபிள்ளை பிரபாகரன் தலைமையிலான தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பு தனது போராட்டத்திற்காக இறுதி வரை போராடியது.

புலிகளின் தோல்வியை பதிவு செய்யும் போது ஆனந்த புரம் சம்பவத்தை நினைவில் கொள்வது மிகவும் அவசியம். உண்மையில், ஏப்ரல் 2009 முதல் வாரத்தில், விடுதலை புலிகள் அமைப்பு தனது 33 ஆண்டுகால வரலாற்றில் இதுபோன்ற தோல்வியை சந்தித்ததில்லை. உண்மையில் இந்தப் போரில் புலிகள் தோற்கடிக்கப்பட்டனர். இது நவீன விஜிதபுர போர் என்று வர்ணிக்கப்படுகிறது. பிரபாகரன் இறப்பதற்கு ஆறு வாரங்களுக்கு முன்னர் இந்த உக்கிரமான யுத்தம் இடம்பெற்று 625 விடுதலைப் புலி உறுப்பினர்கள் கொல்லப்பட்டு அவர்களின் உடல்கள் இராணுவத்தினரின் கைகளில் எடுக்கப்பட்டன. புதுக்குடியிருப்பு பிரதேச செயலாளர் பிரிவில் ஆனந்த புரம் அமைந்துள்ளது. இந்தப் போரில் எல்.ரீ.ரீ.ஈ பெற்ற பாரிய தோல்வியடைய காரணம் கேர்ணல் தீபனின் மரணமாகும்.

25 ஆண்டுகளாக விடுதலைப் புலிகளுக்காகப் போராடிய திறமையான போர்த் தலைவர். கந்தையா பாலசேகரம் அல்லது பால் ராஜிக்குப் பிறகு தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் உருவாக்கிய இதுவரையில் சிறந்த போர் தலைவர்.இராணுவத்திற்கு எதிராக மண் அரண்கள் கட்டுவதில் தலைவன். நந்திக்கடல் எனும் நூலில் “ மூன்று நாட்கள் நீடித்த புதுக்குடியிருப்பு இறுதிப் போரைப் பற்றி எழுதும் தற்போதைய பாதுகாப்புக் காவலர் திரு.லேதம் தாமல் குணரத்ன, கருணாவுக்குப் பிறகு விடுதலைப் புலிகளின் சிறந்த போராளி தீபனின் என்கிறார்.

விமான இடப்பெயர்வு படைக்கு சேர்ந்த 6வது கஜபா பட்டாலியன் வீரர்கள் நடத்திய தாக்குதலில் திபன் கொல்லப்பட்டார். தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் டைகர் கம்யூனிகேஷன்ஸ் நெட்ஒர்க் தீபனுக்கு டோங்கே பாப்பா என்னும் குறியீட்டு பெயர் வழங்கப்பட்டது. தீபன் விடுதலை புலி உறுப்பினர் ஒருவரை திருமணம் செய்து கொண்டார். அவர்களுக்கு குழந்தைகள் இல்லை. தீபனை நினைவு கூர்ந்தால் தமிழினியை பற்றியும் குறிப்பு எழுத வேண்டும்

தமிழினி ஜெயகுமாரன் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பின் மகளிர் அரசியல் பிரிவின் முன்னாள் தலைவி. புற்றுநோயால் இறந்தபோது அவருக்கு வயது 43. அவர் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த போது எழுதிய சுயசரிதை, “ஒரு கூர் வாளின் நிழலில்” என்ற பெயரில் வெளியிட்டதுடன் மற்றும் அதன் சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு “தியுனு அசிபதக செவன யட்ட “ என்ற தலைப்பில் வெளியிடப்பட்டது, இது அவரது புத்தகத்தில் மிகவும் பிரபலமானது . இது சிங்கள வாசகர்கள் மத்தியில் பெரும் வரவேற்பை பெற்றது.

தமிழினி ஒரு போரின் விரும்பத்தகாத,வேதனையான மற்றும் அழிவுகரமான அனுபவங்களை தனது புத்தகத்தில் பதிவு செய்து இருந்தார் .மற்றும் புலிகளின் செயற்பாடுகளை நன்கு விமர்சித்திருந்தார். மேலும், தமிழினியின் உணர்வுகள் மிகவும் நேர்மையானவை என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. தனது வாழ்நாளின் இறுதியில் சிங்கள சமூகத்தின் மீது அவளுக்கு தெளிவான அபிப்ராயம் இருந்தது .

இந்நூல் விற்பனையில் கிடைக்கும் வருமானம் முழுவதையும் மஹரகம வைத்தியசாலை சிறுவர் பிரிவுக்கு வழங்குமாறு தமிழினி விடுத்த வேண்டுகோளின்படி அவரின் மனித இயல்புகள் தெளிவாக வெளிப்படுகின்றன. இராணுவத்தினரால் புனர்வாழ்வு அளிக்கப்பட்ட பின்னர் தெற்கிற்கான பயணத்தின் போது நூலின்( 255 ஆம் பக்கத்தில் ) வயோதிப சிங்கள தாய்மார்களுக்கு சிங்கள கலாசார முறைப்படி வெற்றிலை கொடுத்தும் பிள்ளைகள் பூக்கள் கொடுத்தும் வரவேற்றனர்.

இந்த நிகழ்ச்சி அரசியல் நோக்கத்தோடு செய்யப்பட்டிருந்தாலும், எங்களை புன்னகையுடன் வரவேற்ற மக்களின் மற்றும் எங்கள் இதயத்தில் இருந்த எளிமையும் கண்களின் ஓரங்களில் வழிந்து கொண்டிருந்த கண்ணீரும் மனித மனங்களில் மறைக்க முடியாத உண்மையான உணவுகளின் வெளிப்பாடு எனலாம். ஒரு நூற்றாண்டு காலத்தில் அரசியல் பகைகளை இந்த வகையான உறவுகளை ஒன்றிரண்டில் அழிக்க முடியாது என்பது உண்மைதான் . ஆனால் மொழி, மதம் என்பவற்றை கடந்து மனித உறவுகளில் அன்பு பகிரப்பட்ட வேண்டும் .இந்த வகையான பரந்த மனநலம் மக்களிடம் உருவாகினால் உலகம் அமைதியும் ஒழுங்கும் நிறைந்த சொர்க்கமாக இருக்கும். நாங்கள் சென்ற பயணத்தின் முழு நிகழ்ச்சிகளிலும் அந்த மக்களின் அன்பினால் என் இதயம் நிறைந்திருந்ததது இறுதியாக என்ன கவனிக்க முடியும்?

போரில் வென்றவரின் கதையையும், தோல்வியுற்றவரின் வேதனையான அனுபவத்தையும் நாம் மறக்க முடியாது. ஏனென்றால் நாம் அனைவரும் ஒரே தீவில் வாழ்கிறோம். பயங்கரவாதத்தால் உயிர் தியாகம் செய்த அனைத்து மக்களை மற்றும் தீவிர வாதத்தை முறியடிக்க தன உயிரை தியாகம் செய்த போருக்கு தலைமை தங்கிய அப்போதைய இராணுவம், கடற்படை, விமானப்படைத் தளபதிகள் , பொலிஸ்மா அதிபர் மற்றும் ஆயுத படைகளின் சிவில் பாதுகாப்பு துறையின் மற்றும் காவல் துறையின் அனைத்து வீரர்களும் இந்த நேரத்தில் மரியாதையுடன் நினைவு கூர்வோம்.